Kerst op 4 km hoogte, we did it!!

Hallo allemaal!
Weer een verhaaltje met mijn belevenissen in Azië. Ondertussen ben ik in Indonesië aangekomen, maar in Maleisië heb ik nog veel meegemaakt. Sorry dat mijn verhalen soms zo lang zijn, maar ik maak gewoon te veel mee wat ik wil vertellen. Maar leuk dat jullie toch de tijd nemen om ze te lezen en soms wat achter te laten! Ik was gebleven bij mijn eerste nacht in Kuala Lumpur. Nadat ik dus afscheid had genomen van het superluxe hotel, ben ik naar een hostel in de stad gegaan. Ik heb een beetje rondgelopen door de stad, maar ben vooral de hele dag bezig geweest met plannen voor de rest van m’n reis. Paar tickets boeken, alvast wat hostels regelen, ik heb het best zwaar hier hoor!
Zaterdag heb ik vroeg de bus gepakt om naar Penang te gaan. Dat is een eiland in het Noorden van Maleisië. De busreis duurde helaas alleen wat langer dan ik had verwacht, want ik kwam tegen de avond pas aan bij m’n hostel. Ik heb snel m’n spullen afgezet en ben naar het centrum van Georgetown gegaan. Daar hebben ze een supergrote shoppingmall waar ik me de rest van de avond heb vermaakt. Met wat meer spullen dan dat ik was vertrokken kwam ik ’s avonds weer aan bij het hostel.
Zondag had ik een hoop plannen gemaakt om Penang en Georgetown te gaan bekijken. Ik was daarom op tijd opgestaan om de bus naar de Penang Hill te kunnen nemen. Na een paar minuten wachten kwam de goede bus eraan, dus dat viel me alles mee. Nadat ik was ingestapt kwam ik twee Engelse meisjes tegen die ook naar de Penang Hill gingen. Meteen gezelschap gevonden dus. En dat was maar goed ook, want toen we aankwamen bij het treinstation om met een treintje omhoog te gaan, stond er een megalange rij. En dan bedoel ik ook echt een megalange rij! We hebben uiteindelijk 3 uur(!!) in de rij gestaan om een kaartje te kopen en de trein in te kunnen. Eenmaal boven aangekomen was het uitzicht wel supermooi, maar ik denk niet dat ik er nog eens 3 uur voor in de rij zou gaan staan. Toen we naar beneden wilden stond er gelukkig maar een rij van een uur, dus dat ging al een stuk sneller. Na dit avontuur besloten we maar terug te gaan naar het hostel om daar nog wat te gaan drinken, want het had geen zin meer om ergens anders heen te gaan omdat het donker zou zijn als we daar aankwamen. Helaas dus weinig van al m’n plannen uit kunnen voeren, maar wel een gezellige dag gehad.
Maandag mocht ik weer in de bus richting de Cameron Highlands, de theeplantages van Maleisië. Tijdens de busrit had ik een Duits meisje leren kennen waar ik een kamer mee kon delen, erg fijn dus. Nadat we aangekomen waren in Tanah Rata, moest ik meteen weer verder omdat ik een excursie had. Tijdens de excursie kregen we informatie over de geschiedenis van de Cameron Highlands, erg interessant dus. Ook gingen we naar een aardbeienplantage en een heuse cactusvalley (ja echt!) kijken. Als laatste hebben we nog een bezoekje gebracht aan één van de vele theeplantages in het gebied. Daar hebben we lekker een kopje thee gedronken en daarna was de excursie weer afgelopen. Nadat ik terug was in het hostel ben ik samen met Desi, het Duitse meisje wat gaan eten en daarna zijn we nog even door het stadje gelopen.
Dinsdag zijn we op tijd opgestaan, zodat we voor de regen nog naar een theeplantage konden gaan. Het was namelijk echt heel slecht weer in de Cameron Highlands, we hebben bijna alleen maar regen gehad. Toen we opstonden waren we dan ook blij dat we de zon zagen. We besloten om naar de theeplantage te lopen, wat op de heenweg nog best een goed idee was. Maar op de terugweg zijn we gewoon zeiknat geregend! Daarom hadden we besloten om de rest van de dag maar lekker binnen te blijven en weinig te gaan doen.
De volgende ochtend werd ik alweer vroeg opgehaald om richting Taman Negara te gaan. Ik werd alleen een half uur eerder opgehaald dan dat ze me verteld hadden, dus ik werd door de buschauffeur wakker gemaakt. Beetje vreemd, maar heb ik dat ook weer eens meegemaakt. Na een ritje van 3 uur werd ik afgezet in Jerantut, een klein plaatsje waar ik 2,5 uur mocht wachten op mijn volgende bus. Nadat ik binnen een half uur het hele plaatsje had bezichtig mocht ik dus nog 2 uur wachten op mijn bus. Toen ik dat ook weer overleefd had, is de bus vertrokken richting Tembeling Jetty, vanuit daar moest ik nog 3 uur met de boot om bij Kuala Tahan aan te komen. Na een supermooie boottocht, maar wel met een houten kont kwam ik aan in Kuala Tahan. Daar moest ik zoek naar een hostel, dat was niet zo’n probleem want er waren genoeg hostels te vinden. Het was alleen moeilijker om een hostel te vinden waar al meer mensen sliepen. Het is namelijk laagseizoen in Taman Negara en daarom is er vrij weinig te doen. Na even zoeken had ik een hostel gevonden waar maar liefst 1 andere jongen sliep. Nadat ik een slaapplaats had ben ik meteen m’n excursies en m’n bus terug naar Kuala Lumpur gaan regelen. Eigenlijk was mijn plan om 3 dagen in Taman Negara te blijven, maar omdat er weinig te beleven viel, had ik besloten om alles in 1,5 dag te plannen en dan een extra dag in Kuala Lumpur te zijn. ’s Avonds ben ik meegegaan met een Night Jungle Walk. Erg spannend om ’s nachts door de jungle te lopen en dieren te spotten. We hebben eigenlijk alleen maar krekels, sprinkhanen, wandelende takken en spinnen gezien. Maar wel een megagrote, harige, vogel etende spin!
Donderdag stonden er twee excursies op het programma. Als eerste gingen we naar de Canopy Walkway, dat zijn de langste bruggen van de wereld die boven de jungle hangen. Vanaf 35 meter hoogte hadden we een mooi uitzicht over de jungle. Daarna hadden we nog een korte trekking naar twee viewpoints op de Teresek Hill. Na een paar foto’s zijn we weer naar beneden gegaan om even te lunchen. Daarna begon de tweede excursie, rapid shooting en bezoeken van een stam. Er was ons verteld dat we er rekening mee moesten houden dat we nat zouden kunnen worden, dat was nogal zacht uitgedrukt. Na een kort boottochtje door stroomversnellingen waarbij de boot lekker schommelde, waren we allemaal zeiknat. Het leuke was dat er een Chinees stel in de boot zat die na de eerste stroomversnelling besloot om een poncho aan te trekken. Alsof ze dan niet meer nat zouden worden haha. Als verzopen katten kwamen we uiteindelijk aan bij het Orang Asli dorpje waar we uitleg kregen over hoe ze daar leefden. Ook kregen we een demonstratie van hoe je vuur moet maken en hoe je een speer maakt en gebruikt. Erg leuk om de originele inwoners van Maleisië te zien en te zien hoe ze leven. ’s Avonds ben ik met twee Nederlandse meisjes wezen eten in een van de floating restaurants.
Vrijdag vertrok mijn bus richting Kuala Lumpur alweer vroeg. In Kuala Lumpur aangekomen ging ik op zoek naar een hostel, gelukkig hadden ze in het eerste hostel dat ik tegenkwam nog een bed vrij. ’s Avonds ben ik nog even naar Chinatown gegaan om daar wat rond te kijken op de nightmarket.
De volgende dag ben ik naar de KL Menara tower geweest, een toren waar je helemaal rond kan lopen en de stad kan bekijken. ’s Middags ben ik lekker gaan shoppen, niet goed voor m’n budget en de kilo’s in m’n rugzak, maar daar heb ik maar even niet aan gedacht! ’s Avonds mocht ik alweer naar het vliegveld om richting Borneo te gaan. Daar kwam ik ’s nachts aan dus ben meteen gaan slapen.
Zondag was bijna alles dicht in Kuching, het stadje waar ik was. Het Semenggoh Nature Reserve park was wel open, dus ik besloot daar maar heen te gaan. Dat is een park waar je Orang Oetans kan zien tijdens de voedertijd, maar omdat er op dit moment veel fruit in de bomen te vinden is, is de kans erg klein dat je ze ook echt ziet. Maar ik had erg veel geluk. Ik was ruim 3 kwartier voordat het park openging al bij de ingang en mocht toen met een van de gidsen alvast mee naar binnen. Hij had erg snel 3 Orang Oetans gevonden, zo mooi om die beesten in het echt te zien. Nadat het park officieel open was, kwamen er meer mensen en lieten de Orang Oetans zich niet meer zien. Ik had dus erg veel geluk gehad.
De volgende dag stond het Bako National Park op de planning. In de bus naar het park toe kwam ik drie Belgische meisjes tegen die ook naar het park gingen. Toen we aankwamen in het park, zagen we al meteen een paar neusapen. Ook liepen er zwijntjes over het strand. We hadden besloten om een trekking te gaan doen van 6 km door de jungle, lijkt maar een stukje, maar is toch wel erg ver. Omdat het net voordat wij aankwamen had geregend was het erg glad en heb ik een paar keer de grond van heel dichtbij bekeken. Dat was ook erg mooi kan ik jullie vertellen, net als de rest van de trekking door de jungle. Na de trekking zijn we terug gegaan naar Kuching. Vanuit daar kon ik bijna meteen door in een bus voor een 15,5 uur durende busrit naar Miri.
Nadat ik heeeeerlijk had geslapen in de bus, kwam ik dinsdagochtend helemaal uitgerust in Miri aan. Meteen na aankomst ben ik maar weer even uit gaan zoeken wat ik wilde gaan doen. Op mijn weg naar het Tourist Information Centre kwam ik Dennis tegen, een oudere local. Nadat ik even met hem had gepraat, stelde hij voor om me de volgende dag een rondleiding in Brunei te geven, dat is een klein landje dat in Borneo ligt. Dat aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan!
Woensdag werd ik ’s ochtends opgehaald door Dennis en zijn vriend de chauffeur. Ook zaten er nog een paar locals in de van die ook richting Brunei gingen. Na een ritje van 3 uur kwamen we aan in BSB, de hoofdstad van Brunei. Dennis en de chauffeur wisten precies wat ik moest zien in de stad, daarom waren we binnen een paar uur klaar en konden we weer richting Borneo. De terugweg duurde wat langer door de drukte op de weg. Weer in Miri aangekomen heeft Dennis me meegenomen naar zijn huis om kennis te maken met zijn vrouw Olivia en zijn dochter. Echt superleuk om eens te zien hoe de mensen nu echt leven! Olivia vond het erg leuk om me de traditionele klederdracht te laten zien en me aan te laten trekken. Met als gevolg dat ik ruim een uur(!) een fotoshoot heb gehad waarbij ik steeds een andere pose aan moest nemen, of van ketting, muts, oorbellen of tasje moest wisselen. Ik heb geprobeerd om te blijven lachen, maar na een uur had ik toch wel last van mijn kaken kan ik je vertellen. Na de verkleedpartij heeft Dennis me weer naar mijn hostel gebracht.
De volgende dag mocht ik alweer vroeg naar het vliegveld, ik vloog namelijk naar Mulu, een Nationaal Park. Na een korte vlucht van een half uur was ik alweer geland en kwam ik meteen een Nederlands stel tegen. Bij aankomst in het park heb ik mijn spullen weggezet en kon ik meteen door naar de eerste excursie, het bezoeken van de Deer & Lang cave. Dat zijn supergrote grotten met erg veel vleermuizen. Tijdens deze excursie heb ik twee Australische meiden ontmoet, Eliza en Hayley. Met hun en het Nederlandse stel heb ik bijna de hele tijd opgetrokken. Tegen de tijd dat het donker werd, kwamen alle vleermuizen in groepen uit de grotten. Het waren er echt duizenden!
Vrijdagochtend hebben we een kleine markt bezocht en daarna zijn we naar de Wind & Clearwater caves gegaan. Weer twee erg grote grotten, supermooi van binnen. Na de grotten konden we even lekker zwemmen in een uiteinde van een rivier. Superhelder blauw/groen water en in de middle of the jungle. Erg apart dus! ’s Middags ben ik met Hayley en Eliza nog een stuk de jungle ingelopen om een waterval te bezoeken. Beetje jammer dat het regende tegen de tijd dat we daar aankwamen, maar ook daar zijn we lekker gaan zwemmen. ’s Avonds hebben we gezellig met z’n vijven gegeten en daarna weer op tijd naar bed voor de trekking van de volgende dag.
Zaterdagochtend heb ik de Canopy Skywalk gedaan. Een trekking over bruggen die boven de jungle hangen. Tijdens de tocht heb ik heel veel verschillende insecten en beesten gezien. ’s Middags vertrok mijn vliegtuig vanuit Mulu naar Miri alweer, en ’s avonds ben ik doorgevlogen naar Kota Kinabalu. Tussen de vluchten door had ik een aantal uur die ik op het vliegveld door kon brengen. Maar mijn local vriend Dennis vond het leuk om me tussendoor op te halen en wat te gaan eten. Een leuke tijdsbesteding dus!
Zondag wilde ik eigenlijk een keer uitslapen, maar helaas werd ik om 7 uur al wakker. Toen ben ik maar uit bed gegaan en naar de Sunday market in gegaan. ’s Middags heb ik nog wat dingen moeten regelen voor mijn excursie van de volgende dag en verder heb ik lekker rustig aan gedaan.
Maandag was de grote dag dat ik een berg ging beklimmen. Samen met Eliza en Hayley had ik me ingeschreven voor deze trip. ’s Ochtends werden we vroeg opgehaald bij ons hostel en werden we naar Mount Kinabalu gebracht, een berg van 4095 meter hoog. Door middel van een tocht van 8,7 km zouden we uiteindelijk te top bereiken. De eerste dag moesten we 6 km lopen en zouden we op ongeveer 3700 meter overnachten. Vol goede moed begonnen we aan de tocht omhoog. Helaas kreeg ik al na nog geen km gelopen te hebben last van de hoogte en ging ik bijna van m’n stokje. Gelukkig ging het daarna al snel beter en kon ik toch verder. De tocht omhoog was echt superzwaar en een paar keer dachten we echt dat we het niet gingen halen, maar na 5,5 uur lopen kwamen we bij de overnachtingsplaats aan. Kerstavond hebben we dus midden op de berg gevierd, erg speciaal! ’s Avonds zijn we vroeg naar bed gegaan omdat we de volgende dag om half 3 moesten vertrekken voor het laatste stuk naar de top.
Op dinsdag, eerste kerstdag, zijn we lekker vroeg opgestaan om naar de top van de berg te gaan. Hayley was helaas ziek geworden door het hoogteverschil, dus gingen Eliza en ik samen naar de top. We hadden nog 2,7 km te gaan, dus dat leek in vergelijking met gisteren niet zoveel. De eerste km was nog best te doen, beetje trappen lopen en van rots naar rots stappen. Daarna moesten we een touw volgen en ons daaraan omhoog trekken, af en toe wel erg steil. Het klimmen ging steeds moeilijker en de laatste km hebben we na iedere 10 stappen steeds 5 minuten gerust want we waren echt kapot! Maaaaaarrrr…Na 3,5 uur klimmen kwamen we boven bij de top, we hadden het gehaald!!! En ook net op tijd om de zonsopkomst te zien, een supermooi uitzicht! Nadat we boven waren geweest moesten we helaas ook weer naar beneden. De tocht naar beneden ging wat sneller, maar was ook erg zwaar vooral voor m’n knieën, maar gelukkig zitten ze nog steeds op hun plek. Terwijl we naar beneden klommen hadden we eigenlijk pas in de gaten hoe steil we naar boven waren geklommen, vooral het laatste stuk omdat we dit omhoog in het donker hadden gedaan. Toen we beneden aangekomen waren, kregen we een certificaat dat we de top hadden bereikt en daarna werden we teruggebracht naar ons hostel. ’s Avonds heb ik een heerlijk kerstdiner gegeten, namelijk pizza. Daarna op tijd naar bed gegaan want we waren echt kapot!
De volgende dag werden we wakker en echt alles in m’n lichaam deed pijn! Daarom hebben we lekker een massage genomen en zijn we ’s middags naar de bioscoop gegaan. Lekker weinig doen en bijkomen van gisteren. ’s Avonds hebben we op de foodmarket wat gegeten.
Vanmorgen zijn we naar een eilandje in de buurt van Kota Kinabalu gegaan, Mamutik. Daar hebben we lekker aan het strand gelegen en heb ik samen met Hayley geparasaild. Echt superleuk! ’s Middags zijn we op tijd terug gegaan naar ons hostel omdat ik op tijd op het vliegveld moest zijn. Ik ben namelijk naar Jakarta gevlogen. Na een paar superleuke dagen heb ik afscheid moeten nemen van Eliza en Hayley, maar gelukkig zie ik ze over een maandje weer als ik in Australië ben:) Na een korte vlucht ben ik nu dus aangekomen in Jakarta. Weer een nieuwe stad in een nieuw land. De volgende keer dus meer over wat ik in Indonesië heb meegemaakt.
Liefsxx